Łuszczyca skóry

Łuszczyca skóry to choroba, która spośród skórnych schorzeń najczęściej dotyka społeczeństwa europejskie. Szacuje się, że zmaga się z nią od 1 do 3% mieszkańców Europy. Chorują na nią ludzie bez względu na wiek czy płeć. Przy czym wedle danych, szczyt zachorowalności przypada na wiek osiągania dojrzałości. Z kolei maleje dopiero po przekroczeniu 60 roku życia. Mimo rozwoju medycyny – w tym diagnostyki – nie udało się póki co wyjaśnić, jaka jest etiologia łuszczycy skóry. Znamy jedynie czynniki, które mogą sprzyjać jej występowaniu oraz dalszemu rozwojowi. Wśród poważniejszych zalicza się uwarunkowania genetyczne, o czym świadczy częste (w okolicach 15-20%) jej występowanie u bliźniąt dwujajowych, czy jeszcze częstsze (rzędu nawet 70%) u rodzeństwa jednojajowego. Poza tym wśród impulsów sprzyjających chorobie wymienia się – podobnie jak w przypadku innych dolegliwości cywilizacyjnych – tryb życia, dietę czy choćby stres.

Zmiany skórne spowodowane chorobą obejmują różnorodne obszary ciała. Z dużą częstotliwością są to kolana, ręce, stopy oraz paznokcie. Najbardziej namacalny objaw stanowią czerwone grudki osłonięte jakby łuską, które wyraźnie odcinają się od zdrowej skóry. Zmiany te wywołują u chorych uczucie swędzenia bądź pieczenia. W wyniku pocierania łuska schodzi, a wraz z nią skrawki skóry. Następnie pojawiają się punktowe zranienia. Największą dolegliwością jest ból oraz dyskomfort z powodu niekorzystnych zmian w wyglądzie. Z tym drugim wiążę się nieraz stygmatyzacja społeczna – i to nawet mimo tego, że nie należy do zaraźliwych.

W ramach przeciwstawiania się schorzeniu zaleca się codzienną pielęgnację ciała, ze szczególnym uwzględnieniem urażonych okolic. Poza stosowaniem przepisanych przez lekarza specjalistę medykamentów warto uzupełnić regularną ochronę o stosowanie kosmetyków, w tym delikatnych kremów czy balsamów.